- ανάγκη για καθαρό νερό, ευθύνη όλων μας
- δίψα για αλήθειες
1. Ο δημόσιος και κοινός χαρακτήρας του νερού
Το βασικότερο για όλους τους κατοίκους της πόλης μας είναι να περιφρουρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του νερού ως βασικού-κοινού αγαθού, μιας και η υπεράσπιση του δικαιώματος πρόσβασης σε αυτό αφορά όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από την οικονομική τους θέση και δυνατότητα. Το νερό είναι βασικό στοιχείο της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους και κανένας δεν δικαιούται να το στερεί από κανέναν, για οποιονδήποτε λόγο, πόσο μάλλον για να κερδοσκοπεί και να πλουτίζει.
Πρόσβαση, στο νερό είχαν από πάντα και πρέπει να συνεχίσουν να έχουν εκτός από τις ανθρώπινες κοινωνίες, η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής μας, το φυσικό περιβάλλον γενικά, που είναι μεγάλης ομορφιάς και αποτελεί βασικό στοιχείο της επιβίωσης και της ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών στο Πήλιο. Μόνο αυτοί που έχουν άγνοια ή όσοι κρατούν καλά κρυμμένα τα ανθρωποκτόνα οικονομικά τους συμφέροντα, είναι αυτοί που προπαγανδίζουν με θράσος ότι το νερό των χείμαρρων και των ποταμών «πάει χαμένο» όταν χύνεται στη θάλασσα, αφού για δισεκατομύρια χρόνια, από τότε που ο πλανήτης Γή απέκτησε ζωή, αυτός είναι ο αέναος «κύκλος του νερού».
2. Το πόσιμο νερό στο Βόλο
Το πρόβλημα του νερού στο Βόλο υπάρχει εδώ και δεκαετίες και αφορά τόσο την ποιότητα όσο και την ποσότητά του. Ενώ στο σύνολο του νερού που διοχετεύεται στην πόλη, ο συντριπτικός όγκος του, 60%-70%, προέρχεται από πηγές του Πηλίου (Καλιακούδας, Ξηρακιών, Κουκουράβας, Μάνας, Γερακιάς), αυτό το εξαιρετικής ποιότητας νερό δεν φτάνει ποτέ στις βρύσες των κατοίκων του Βόλου. Κύρια αιτία είναι οι διαρροές του δικτύου που, σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της ΔΕΥΑΜΒ, φτάνουν στο 40% ενώ σε μερικές περιοχές φτάνουν και το 60%. Στην ουσία το δίκτυο μοιάζει με ένα πελώριο βαρέλι του οποίου λείπει ο μισό πάτος. Το βαρέλι αυτό ποτέ δεν πρόκειται να γεμίσει για να φτάσει ποιοτικό νερό στις βρύσες των κατοίκων της πόλης, όσες ποσότητες κι αν μεταφερθούν από το βουνό. Η ποσότητα του πηγαίου νερού που διαφεύγει από το διάτρητο δίκτυο αναπληρώνεται με νερό που αντλείται από τον υδροφόρο ορίζοντα, με αποτέλεσμα το τελικό μίγμα να είναι υποβαθμισμένο ποιοτικά.
Οι αρμόδιοι, δεν μπορούν πλέον να επικαλούνται ψευδώς ούτε τις δήθεν δυσμενείς καιρικές συνθήκες ανά έτος και, το σημαντικότερο, ούτε να συκοφαντούν τους κατοίκους των χωριών του Πηλίου, ισχυριζόμενοι για δήθεν εχθρική στάση του ορεινού πληθυσμού απέναντι στις ανάγκες της πόλης!!!
3. Οι προτάσεις μας
Για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας και την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του νερού στην πόλη μας, με βάση την διεθνή και ιδιαίτερα την ευρωπαϊκή εμπειρία, καταθέτουμε τις προτάσεις μας για να παρθούν τα εξής μέτρα:
- δραστικός περιορισμός των διαρροών του δικτύου-σουρωτήρι μέσα στην πόλη με εκτεταμένη αντικατάσταση των φθαρμένων σιδηροσωλήνων , χαλυβδοσωλήνων και του συνόλου των αμιαντοσωλήνων. Οι αμιαντοσωλήνες συνολικού μήκους πάνω από 250 χιλιομέτρα με βάση την διεθνή ιατρική εμπειρία, αποτελούν μια από τις βασικές αιτίες καρκινογενέσεων. Ο αμίαντος είναι δηλητήριο για τον άνθρωπο, γι αυτό και είναι απαγορευμένο υλικό απέναντι σε τρόφιμα και νερό.
- διακοπή της παροχής πόσιμου νερού στις βιομηχανίες για την ψύξη μηχανημάτων. Το πόσιμο καθαρό νερό των πηγών του Πηλίου πρέπει να σταματήσει να είναι «ευγενική χορηγία» της ΔΕΥΑΜΒ προς τις τοπικές βιομηχανίες, για να βγάζουν κέρδη με ελάχιστο κόστος οι βιομήχανοι, ενώ οι κάτοικοι της πόλης πίνουν χλωριωμένο και γλυφό νεροζούμι από τις βρύσες τους. Αντί να ξοδεύουν οι κάτοικοι της πόλης από το υστέρημά τους, δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο σε εμφιαλωμένα, είναι καιρός να βάλουν κι οι βιομήχανοι βαθιά το χέρι τους στους φουσκωμένους ελβετικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς και να φτιάξουν επιτέλους βιολογικούς καθαρισμούς και δεξαμενές στα εργοστάσιά τους, καθαρίζοντας και ανακυκλώνοντας το νερό που χρησιμοποιούν, αντί να το μολύνουν με μια χρήση τύπου χαρτοπετσέτας, πετώντας το μετά στα ρέμματα και στην αποχέτευση.
- κατασκευή στις γειτονιές της πόλης μας, δικτύου δημοσίων βρυσών με παροχή πηγαίου νερού από το Πήλιο, πριν την ανάμιξή του με το γλυφό νερό των γεωτρήσεων και την προσθήκη χλώριου. Το κόστος κατασκευής αυτού του δικτύου δημόσιων βρυσών, είναι ελάχιστο μπροστά στις αλόγιστες δαπάνες για «έργα» βιτρίνας, με τα χιλιάδες λαμπιόνια, τις «κηπουρικές» παρεμβάσεις με φυτέματα εκατοντάδων λουλουδιών μιας χρήσης στους κεντρικούς δρόμους και τις σκυλοτραγουδιάρικες γιορτές προβολής του «Μονακό» του Παγασητικού. Όλοι οι κάτοικοι της πόλης μας, έχουμε ανάγκη από καθαρό και ποιοτικό νερό και όχι από πανάκριβες θεαματικές στρακαστρούκες… Η επιλογή των δημόσιων βρυσών, εκτός της ποιοτικής βελτίωσης του νερού θα συμβάλλει και στην αντιμετώπιση της οικονομικής επιβίωσης των συμπολιτών μας, αφού όπως οι έρευνες αποκαλύπτουν οι κάτοικοι του βόλου ξοδεύουν έως και 30 εκατομμύρια Ευρώ ετησίως για αγορά εμφιαλωμένου νερού! Οι δημόσιες βρύσες είναι ένας τρόπος με τον οποίο προασπίζεται ο δημόσιος και κοινός χαρακτήρας του νερού, είναι λύση επιβίωσης για τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα της πόλης μας, για όλους εκείνους που αδυνατούν οικονομικά να έχουν άμεση πρόσβαση σε καθαρό και ποιοτικό νερό.
- Κατασκευή έργων ορεινής υδρονομίας με γνώμονα τόσο τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφόρων οριζόντων όσο και την συντήρηση του οικοσυστήματος
- Δραστική μείωση του τιμολογίου, από τα ακριβότερα της χώρας, και δωρεάν παροχή νερού σε όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν
4. Το πόσιμο νερό των χωριών
Ερήμην των κατοίκων η ΔΕΥΑΜΒ αποφασίζει να τοποθετήσει μόνιμους χλωριωτές σε πηγές και δεξαμενές, υποβαθμίζοντας την ποιότητα του νερού, καταστρέφοντας το φυσικό περιβάλλον και σοκάροντας τις τοπικές κοινωνίες. Εγκαταλείποντας τη συντήρηση του δικτύου και τη φροντίδα πηγών και δεξαμενών, η ΔΕΥΑΜΒ αναγορεύει το χλώριο ως μοναδική μέθοδο προστασίας της υγείας των πολιτών, την στιγμή που τόσο η επιστήμη όσο και ο νόμος και η λογική δίνουν την δυνατότητα διαφορετικής μεθοδολογίας διαχείρισης που περιλαμβάνει:
- προστασία των πηγών με πολύ μικρού κόστους τεχνικά έργα και με νομοθετικές ρυθμίσεις που αποτρέπουν ενδεχόμενες ρυπογόνες ενέργειες γύρω από αυτές
- τακτικό καθαρισμό των δεξαμενών
- συστηματική συντήρηση των δικτύων ύδρευσης
- τακτικές λήψεις δειγμάτων νερού για συστηματικό έλεγχο της ποιότητάς του
5. Η άρδευση
Με παράνομες και fast-track μεθοδεύσεις και διαδικασίες, με αστυνομική και δικαστική καταστολή, η ΔΕΥΑΜΒ που δεν ανταπεξέρχεται στις βασικές της υποχρεώσεις σε ότι αφορά την ποσοτική και ποιοτική ύδρευση των κατοίκων της πόλης, επιχειρεί πλέον να δημιουργήσει, να αναλάβει και να επιβάλλει υπηρεσία άρδευσης !!! Ενώ επικαλείται έλλειψη προσωπικού και κονδυλίων για να κάνει τα βασικά σε ότι αφορά την ύδρευση, η επιχείρηση απαξιώνει τον παραδοσιακό και γνήσια αυτοδιοικητικό τρόπο διανομής του νερού άρδευσης με τον οποίο, επί εκατοντάδες χρόνια οι κάτοικοι του Πηλίου, με έξοδα δικά τους και των πρώην Κοινοτήτων αλλά και με προσωπική εργασία, συντηρούσαν το δίκτυο των υδραυλάκων και διένειμαν το αρδευτικό νερό.
Ο λόγος για μια τέτοια ακατανόητη, ύποπτη και παράνομη απόφαση είναι η μετατροπή του αγρότη σε παθητικό πελάτη της ΔΕΥΑΜΒ, η ραγδαία αύξηση των τελών, με υπερτιμολόγηση του νερού προς όφελος της ΔΕΥΑΜΒ αλλά και ο απόλυτος έλεγχος του υδάτινου δυναμικού με σκοπό την εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίησή του.
6. Συμπερασματικά
Η μεγέθυνση των δικαιοδοσιών και αρμοδιοτήτων που απέκτησε η ΔΕΥΑΜΒ μέσω της επιβολής του Καλλικρατικού Δήμου, η χρόνια εγκατάλειψη του δικτύου ύδρευσης της πόλης μας, η υποβάθμιση της ποιότητας του πηγαίου νερού με χλωριώσεις, η απόπειρα ενσωμάτωσης του αρδευτικού νερού στις υπηρεσίες της, η εμμονή της για μεταφορά ακόμη μεγαλύτερων ποσοτήτων πηγαίου νερού την στιγμή που αρνείται να επισκευάσει το διάτρητο δίκτυο της πόλης, αλλά και η αναδιάρθρωση του οργανογράμματος και η ανασυγκρότηση του οργανισμού της σε Ανώνυμη Εταιρεία, δημιουργούν εικόνα Δημοτικής Επιχείρησης που ετοιμάζει το έδαφος για την ιδιωτικοποίησή της. Υλοποιώντας Διεθνείς Συνθήκες που προωθούν την εμπορευματοποίηση του νερού, ιδιωτικοποιούν τις Δημοτικές Υπηρεσίες Ύδρευσης, τις δημόσιες περιουσίες και τα δημόσια αγαθά! Η πορεία προς το ξεπούλημα θα διευκολυνθεί ακόμη περισσότερο με την υπογραφή των διατλαντικών συμφωνιών (TTIP-CETA) που αυτό τον καιρό συζητιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση κεκλεισμένων των θυρών.
Οι πρακτικές αυτές ιδιωτικοποίησης των δημόσιων αγαθών, εφαρμόζονταν από όλους τους προηγούμενους Δημάρχους, νομοθετούνται, εφαρμόζονται και υλοποιούνται από όλες τις κυβερνήσεις, τόσο τις παρελθούσες όσο και την σημερινή. Η ΕΥΔΑΠ της Αθήνας και η ΔΕΥΑΘ της Θεσσαλονίκης είναι ήδη ιδιωτικοποιημένες και πάνω-πάνω στο προς πώληση «πακέτο» της μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ήδη κυρίως γαλλικές, αλλά και γερμανικές και αμερικάνικες πολυεθνικές τρίβουν τα χέρια τους και ετοιμάζονται για το μεγάλο φαγοπότι… Ο σημερινός δήμαρχος όπως και ο προκάτοχός του αρνείται συστηματικά τον διάλογο για το ζήτημα της διαχείρισης των νερών, απαγορεύει την πρόσβαση των πολιτών στις δημοτικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων επιστρατεύοντας αστυνομία, μπράβους και σεκιουριτάδες, προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους αντιπάλους του με διώξεις και εγκληματεί σπέρνοντας διχόνοια και προσπαθώντας να στρέψει τη μια τοπική κοινωνία εναντίον της άλλης (χωριό-πόλη). Αξιοποιώντας, δηλαδή, την πανάρχαια τακτική του «διαίρει και βασίλευε»! Σημαντικό ρόλο βέβαια σε αυτές τις εξελίξεις παίζει ο θεσμός των καλλικρατικών δήμων, ο οποίος έδωσε το τελικό χτύπημα στο θεσμό των κοινοτήτων στην περιφέρεια με τους κατοίκους να παρακολουθούν σαν απλοί θεατές τις εξελίξεις αναφορικά με τα καθημερινά τους προβλήματα, χωρίς καμμία θεσμική δυνατότητα παρέμβασης.
7. Κίνηση πολιτών πηλίου και βόλου για το νερό - συνέλευση Βόλου
Απέναντι σε όλες αυτές τις δόλιες πρακτικές και τις ύποπτες μεθοδεύσεις δημοτικών αρχών και κυβερνήσεων, δημιουργήθηκε το 2010 η Κίνηση Πολιτών Πηλίου Και Βόλου Για Το Νερό. Από τότε μέχρι σήμερα οι παρεμβάσεις και η δράση της Κίνησης είναι συνεχείς και συνεπείς. Η Κίνηση αγωνίζεται να διαφυλάξει το νερό ως κοινωνικό και φυσικό αγαθό απ’ οποιονδήποτε, είτε κυβέρνηση, είτε δημοτική αρχή, είτε πολυεθνική, είτε ιδιώτη, επιδιώκει την εμπορευματοποίηση, μόλυνση και ιδιωτικοποίησή του. Η Κίνηση Πολιτών Πηλίου Και Βόλου Για Το Νερό λειτουργεί με ανοιχτές συνελεύσεις στα χωριά και τώρα πλέον και στην πόλη μας με ένα ανοιχτό συντονιστικό όργανο, χωρίς διαμεσολάβηση και πολιτική ανάθεση.
Στιγμές κορύφωσης του αγώνα που προηγήθηκε για τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού, είναι το ξήλωμα από τους κατοίκους των χωριών των χλωριωτών από τις πηγές υλοποιώντας αποφάσεις τοπικών συνελεύσεων, η παρέμβαση εκατοντάδων κατοίκων του Πηλίου και του Βόλου στο δημοτικό συμβούλιο τον Φλεβάρη 2012 και τον Ιούνη 2013, το σπάσιμο του αστυνομικού κλοιού και η παρέμβαση με λόγο και προτάσεις στο διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΥΑΜΒ στις 10 Μάρτη 2015, η σύγκρουση με τα ΜΑΤ στις 13 Μάρτη 2015 έξω από τη ΔΕΥΑΜΒ και η αυτοδιαχείριση της άρδευσης στα χωριά την αρδευτική περίοδο 2015.
Στις συνελεύσεις των χωριών προστίθεται πλέον και η Ανοιχτή Συνέλευση Βόλου για το Νερό, σε εβδομαδιαία βάση (προς το παρόν μέχρι την κεντρική εκδήλωση όπου θα ανακοινωθεί η δημιουργία της Συνέλευσης, κάθε Τρίτη στις 6:30μμ στο Χώρο Κινημάτων-Στέκι Μεταναστών, Ιωλκού33) , με σκοπό την ενεργοποίηση όλων των κατοίκων της πόλης μας, για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του υδροδοτικού ζητήματος της περιοχής.
· Το νερό είναι υπόθεση ζωής, είναι η ίδια μας η ζωή.
· Είναι καιρός να σταματήσουμε να ζούμε σαν δούλοι, να σταματήσουμε να αποδεχόμαστε οτιδήποτε προσπαθούν να μας επιβάλλουν κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές.
· Να πάρουμε την υπόθεση του νερού και της ζωής μας στα χέρια μας.
· Καμιά διακοπή νερού σε συμπολίτη μας
Ανοιχτή Συνέλευση Βόλου για το Νερό
watervolo@gmail.com
Πηγή: watervolo.blogspot.gr