Απάντηση στις δηλώσεις της κας D’Arras σε συνέντευξη που παραχώρησε μετά το δημοψήφισμα της Θεσσαλονίκης
Τέσσερις μήνες μετά την πρώτη συνέντευξη τύπου κεκλεισμένων των θυρών στη Θεσσαλονίκη και μέρες μόνο μετά το δημοψήφισμα στη Θεσσαλονίκη όπου οι κάτοικοι με ένα χειμαρρώδης «ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ» εξέφρασαν τη βούληση τους για το μέλλον της εταιρείας, η Diane D’ Arras, εκτελεστική αντιπρόεδρος του γαλλικού ομίλου Suez Environnement, επανέρχεται μέσω μίας νέας συνέντευξης.
Είναι εντυπωσιακό ότι οι 213.000 «χρήστες νερού» που βροντοφώναξαν ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και που προφανώς δεν θέλουν την κυρία D ‘Arras στην πόλη τους παρά μόνο ως τουρίστρια, δεν έκαμψαν καθόλου τη βούληση της Αντιπροέδρου για την απόκτηση της εταιρίας. Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι ότι η εταιρία δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το αν είναι ανεπιθύμητη από τους πολίτες και τους δημάρχους της πόλης.
Στις καινούργιες δηλώσεις της, η κα D’ Arras συνεχίζει να αναμασά τα περί «μη ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, αλλά για σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα – ΣΔΙΤ», περί νέων θέσεων εργασίας, ρύθμισης της τιμής από την ρυθμιστική αρχή και προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας του νερού στο Θερμαϊκό κόλπο, ζητήματα τα οποία ενδελεχώς και τεκμηριωμένα είχαν απαντηθεί με επιστολή μας στην οποία όμως ποτέ δεν υπήρξε ανταπόκριση είτε από την ίδια την αντιπρόεδρο είτε από άλλο εκπρόσωπο της εταιρείας. Φυσικά δεν αναρωτιόμαστε γιατί.
Σε ένα σημείο ωστόσο η κυρία D’ Arras “υπαναχωρεί” κι αυτό δεν είναι άλλο παρά οι επενδύσεις. Αυτή τη φορά δεν κάνει λόγο για το ακριβές ύψος του ποσού, παρά μας παραπέμπει στο μυστικό σχέδιο της σύμβασης παραχώρησης. Πέραν της αντιδημοκρατικότητας λοιπόν της επιχειρούμενης πώλησης, έχουμε πλέον και μαύρο σκοτάδι για το τι “δίνει” η Suez, για να πάρει στα χέρια της την κερδοφόρα ΕΥΑΘ, σε μια σύμβαση που δεν την έχουν δει ούτε οι Δήμαρχοι της πόλης. Θα θέλαμε να ξέρουμε γιατί δεν δημοσιοποιείται το προσχέδιο της σύμβασης, (στο κάτω-κάτω το ΤΑΙΠΕΔ την δική μας περιουσία πουλά – υποτίθεται προς όφελός μας). Ας ελπίσουμε ότι δεν πρόκειται για μια σύμβαση παρόμοια αυτής που ίσχυε στο Βερολίνο με έγγραφες εγγυήσεις κερδών για τον ιδιώτη αγοραστή εν αγνοία και σε βάρος των “χρηστών”, που εν τέλει αφού δημοσιοποιήθηκε κρίθηκε παράνομη από τα γερμανικά δικαστήρια.
Υποθέτουμε πως η παρατήρηση μας, ότι η υλοποίηση πενταετούς πλάνου επενδύσεων – σε υποδομές που δεν θα ανήκουν στην εταιρεία – ύψους 25–50 εκατ. ευρώ ετησίως, ποσού που με βάση τις σημερινές και πρόσφατες αποδόσεις της ΕΥΑΘ θα χρειαζόταν τουλάχιστον τριάντα χρόνια για ν’ αποσβεστεί, υποδήλωνε επιχειρηματική στροφή της Suez σε φιλανθρωπικό έργο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, δημιούργησε δεύτερες σκέψεις και έριξε “μαύρο” στις – κατά τα άλλα – ευχάριστες και γαλαντόμες υποσχέσεις που είχε δώσει η αντιπρόεδρος στη συνέντευξη τύπου.
Επιπροσθέτως, η αντιπρόεδρος, υποτιμώντας το επίπεδο πληροφόρησης του ελληνικού λαού δήλωσε διάφορα ανακριβή και παραπλανητικά. Η σύγκριση των δημοσίων τιμών στην Γερμανία με τις ιδιωτικές στην Γαλλία δεν διαφέρει από την σύγκριση σύγκριση μήλων με πορτοκάλια, αλλ’ αν το θέλει έτσι γιατί δεν συγκρίνει τιμές ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων ύδρευσης με αυτές των ελληνικών ακόμη δημοσίων και κερδοφόρων; Ενώ για την κατάσταση στην Γαλλία ειδικά (την οποία δεν δικαιούται να αγνοεί) και σύμφωνα λοιπόν με το γαλλικό κίνημα νερού, που ενημερώθηκε και σχολίασε την συνέντευξη της, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
• Ως προς τις δηλώσεις της για την τιμολόγηση του νερού
Στη Γαλλία, όπου υπάρχει δημόσια διαχείριση, η τιμή του νερού είναι μέχρι και 20% χαμηλότερη
• Ως προς τα όσα λέει για το Παρίσι
Η εταιρεία SAGEP που ήταν υπεύθυνη για τη διανομή του νερού είχε μέτοχο το δημόσιο και ιδιώτες (Suez – Veolia). Όταν έγινε η επαναδημοτικοποίηση της παραγωγής και διανομής του νερού με τη δημιουργία του δημοτικού οργανισμού «Eau de Paris» η τιμή μειώθηκε κατά 8%. Η Eau de Paris είναι κερδοφόρα και διαθέτει τα κέρδη της στην συντήρηση και αναβάθμιση του δικτύου.
• Ως προς τους ισχυρισμούς της για το γαλλικό εταιρικό σχήμα
Η απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου μιάς δημόσιας επιχείρησης ύδρευσης δεν είναι σύμπραξη, είναι ιδιωτικοποίηση. Εκτός αν με τον όρο ΣΔΙΤ υπονοεί πως το Δημόσιο θέτει στην διάθεση της ιδιωτικοποιημένης εταιρίας ύδρευσης τις υποδομές (τις οποίες και συνεχίζει να συντηρεί με χρήματα των πολιτών) και η δεύτερη εισπράττει απ’ τους πολίτες για το νερό και τ’ απόβλητα που περνούν μεσ’ απ’ αυτές. Στη Γαλλία δεν υπήρξε ποτέ αγορά μετοχών των επιχειρήσεων ύδρευσης καθώς οι εκέι τέτοιες επιχειρήσεις δεν είναι όμοιες με την ΕΥΑΘ ή την ΕΥΔΑΠ. Οι γαλλικές υπηρεσίες ύδρευσης είναι τοπικοί δημοτικοί/περιφερειακοί οργανισμοί,η διαχείριση (μερικών) των οποίων έχει παραχωρηθεί με ανάθεση (Délégation de Service Public) σε ιδιωτικές εταιρίες όπως η Suez και η Veolia οι οποίες έτσι αποκτούν πλήρη και απόλυτη διαχείριση αυτών. Λυπούμαστε αλλ’ η κα D’Arras συλλαμβάνεται αδιάβαστη καθώς τέτοιες συμβάσεις δεν έχουν καμιά σχέση με ΣΔΙΤ, όπως ισχυρίσθηκε.
Η κα D’ Arras μπορεί να μην είχε ποτέ δεσμευθεί να “ακούσει” τη φωνή των πολιτών της Θεσσαλονίκης και να σεβαστεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, δείχνοντας έτσι και την πραγματική νοοτροπία που κρύβεται πίσω από τα καλέσματα για δήθεν συμμετοχή των αιρετών στο διοικητικό συμβούλιο, (και σε αυτό έχουμε ήδη απαντήσει), αλλά έχει δεσμευτεί δημόσια να σεβαστεί την απόφαση του ΣτΕ. Επομένως περιμένουμε να τηρήσει την υπόσχεσή της και να απέχει από κάθε επιτάχυνση της διαδικασίας πώλησης που επιχειρεί εν κρυπτώ και με μυστικές συμβάσεις η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ.
Εν κατακλείδι, θα θέλαμε να συμβουλέψουμε την κα D’Arras, μιας και όπως φαίνεται οι παρατηρήσεις μας πιάνουν τόπο, αντί να αναλώνεται σε συνεντεύξεις προσπαθώντας να πείσει για τις “αγαθοεργίες” της Suez ανά τον κόσμο και να ξοδεύει χρήματα σε χορηγίες συνεδρίων στην Αθήνα όπου τρώνε καναπεδάκια οι πολιτικοί της φίλοι, να επικεντρωθεί στα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρίας της μήπως και αυτά καλυτερεύσουν.
Πηγή: www.savegreekwater.org