Νερό και Ιδιωτικοποίηση

Ή ΑΛΛΙΩΣ, ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΕ ΕΦΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Σημειώσεις από το''Νερό υπό πίεση'', εκδ. αντισχολείο

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ - Η Ιδιωτικοποίηση της Ύδρευσης των Πόλεων

Η αναδιάρθρωση στον τομέα του νερού πέτυχε να βγάλει από το κέντρο το ίδιο το νερό και να βάλει το νερό στην τιμολογημένη του διάσταση.Οι ιεραπόστολοι της αγοράς περιορίστηκαν στην τοποθέτηση μετρητών κατανάλωσης,έκδοση μετοχών,και έκδοση λογαριασμών. Με τη λέξη ''πειρατεία'' εννοούμε μια συγκεκριμένη, ειδική μορφή καπιταλιστικού εμπορίου, συνηθισμένη στα πρώτα βήματα κάθε καινούριου εμπορεύματος, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το διακρίνουν από άλλες μορφές. Στην περίπτωση του νερού αυτά σχετίζονται με:

- Μαζικές απολύσεις στις υπηρεσίες του νερού. Η πρώτη ενέργεια των διοικήσεων μετά την μετατροπή των περιφερειακών οργανισμών ύδρευσης σε Α.Ε. ήταν η απόλυση του 25-35% των εργατών,και κάποιες φορές με την συναίνεση των συνδικαλιστών,χάρη σε μικρό αριθμό μετοχών που τους προσφέρθηκαν.

- Κατακόρυφη αύξηση των τιμών. Οι αυξήσεις ήταν από 100-200% (η τροφή κόστιζε λιγότερο από το νερό),ενώ ταυτόχρονα τα κέρδη των εταιρειών ξεπέρασαν το 600%. Στο Παρίσι όταν ήταν δήμαρχος ο Σιράκ αποκαλούσαν το νερό ''Chateau Chirac'', γιατί η τιμή του ταίριαζε σε γαλλικό κρασί(αλλά και εξαιτίας των στενών δεσμών του με την Vivendi και τη Suez).

- Πάγωμα των επενδύσεων σε υποδομές. Τα συμβόλαια που υπογράφτηκαν σ΄όλο τον κόσμο είναι όμορφα σαν παραμύθια και οι επενδύσεις στα δίκτυα το πιο μεγάλο απ' όλα.Ήταν ψίχουλα μπροστά σ΄αυτά που απαιτούνται όχι για τη βελτίωση και την επέκταση, αλλά ακόμη και για την καθημερινή λειτουργία και συντήρηση των δικτύων.

- Σύνδεση της αναδιάρθρωσης των αστικών δικτύων με τη διαπραγμάτευση του εξωτερικού χρέους. Η αναδιάρθρωση των δικτύων στον τρίτο κόσμο άνοιξε από τη μια ένα τεράστιο πεδίο για business,απ' την άλλη όμως ο ευάλωτος χαρακτήρας αυτών των οικονομιών δημιούργησε ένα σημαντικό παράγοντα ρίσκου για τις εταιρείες.Η ασφαλιστική δικλείδα για τα κέρδη βρέθηκε στη ρύθμιση που προέβλεπε υπολογισμό των τιμών με βάση όχι το τοπικό νόμισμα(συνήθως υποτιμημένο και απαξιωμένο σε συνθήκες κρίσης) αλλά το δολάριο.Έτσι τα κέρδη ήταν εγγυημένα.

-Επιδείνωση των συνθηκών δημόσιας υγείας. Ο έλεγχος κοστίζει, η απολύμανση κοστίζει, η επιδιόρθωση των βλαβών κοστίζει,το δωρεάν νερό απαγορεύεται,αλλά τα βακτηρίδια είναι τζάμπα και σε αφθονία.

-Διάλυση των προηγούμενων κοινωνικών δικτύων. Σε όσες γωνιές του πλανήτη το κράτος δεν ανέλαβε τη διαχείριση των δικτύων, η ανάγκη καλύφθηκε από τη δημιουργικότητα των αγροτικών και αστικών κοινοτήτων. Πέτυχαν μοναδικά αποτελέσματα που μπροστά τους κάθε μηχανικός υδραυλικής θα έπρεπε να βγάζει τον σκασμό. Με την εισβολή όμως των εταιρειών,η διαχείριση των δικτύων αφαιρέθηκε από τα χέρια των κοινοτήτων και κρίθηκε παράνομη και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, προκειμένου να μείνει ελεύθερο πεδίο για το εμπόριο των υπηρεσιών.

Πηγή:  ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ