Τις τελευταίες ημέρες, ο αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ προέβη σε ανακοινώσεις σχετικά με τα θέματα της χλωρίωσης, του κανονισμού άρδευσης και του προβλήματος του πόσιμου νερού της πόλης, προτάσσοντας την δικαστική καταστολή ως μέσον επικοινωνίας με τις τοπικές κοινωνίες του Πηλίου. Εμείς θα σταθούμε στην ουσία του πράγματος, για να μπορέσουν οι συμπολίτες μας να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει με το νερό στα χωριά και την πόλη.
Αναφορικά με τη χλωρίωση, επισημαίνουμε ότι η ισχύουσα νομοθεσία:
1. Δεν επιβάλλει την χλωρίωση και μάλιστα προληπτικά. Καθορίζει τους απαραίτητους κανόνες απολύμανσης με χλώριο όπου και όταν υιοθετείται-οι οποίοι παρεμπιπτόντως δεν τηρούνται από την ΔΕΥΑΜΒ- αλλά κάνει αποδεκτή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο απολύμανσης επιστημονικά αποδεδειγμένη ως ασφαλή.
2. Ορίζει ότι τα όποια μέτρα λαμβάνονται από την ΔΕΥΑΜΒ, πχ χλωρίωση, δεν πρέπει να υποβαθμίζουν την ποιότητα του νερού
3. Επιβάλλει επανορθωτικές ενέργειες από την ΔΕΥΑΜΒ σε περιπτώσεις που οι παρακλήσεις από τις παραμετρικές τιμές δημιουργούν κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία
4. Θεωρεί την ΔΕΥΑΜΒ υπεύθυνη για την προστασία των πηγών, και τον συστηματικό καθαρισμό και συντήρηση των δικτύων
5. Εξαιρεί τις κοινότητες με πληθυσμό κάτω των 3000 κατοίκων από την εφαρμογή της μεθόδου της χλωρίωσης
Είναι φανερό ότι η ΔΕΥΑΜΒ έχει επιλέξει αυθαίρετα τη χλωρίωση με δεδομένη την απραξία της να διασφαλίσει την προστασία των πηγών, τον καθαρισμό των δεξαμενών και την συντήρηση των δικτύων. Ενδεικτικό αυτής της απραξίας είναι ότι τα τρία τελευταία χρόνια καθάρισαν τις δεξαμενές μια φορά (Μάρτη 2012) αντί για έξη φορές που καθαρίζονταν την εποχή των κοινοτήτων. Επιπλέον δεν έχει κάνει το παραμικρό για τη συντήρηση των δικτύων σε κανένα χωριό παρά το γεγονός ότι ανακοινώνει στα ΜΜΕ ότι το πόσιμο νερό σε κάποιες περιπτώσεις είναι μολυσμένο. Ποιες είναι οι επανορθωτικές ενέργειες της ΔΕΥΑΜΒ που επιβάλλονται σε αυτές τις περιπτώσεις; Καμιά ως τώρα. Πάντως οι κάτοικοι στα χωριά έχουν υπογράψει ψηφίσματα εναντίον της μόνιμης χλωρίωσης στα οποία προτείνουν τη χλωρίωση περιστασιακά, όταν δηλαδή επισημανθεί κάποιο πρόβλημα μέχρις ότου αποκατασταθεί η σχετική βλάβη.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι σε δύο περιπτώσεις ξενοδοχειακών μονάδων που λειτουργούν παρανόμως με βόθρους και βρίσκονται πάνω από πηγές, στη Δράκεια και τις Σταγιάτες, η ΔΕΥΑΜΒ αδιαφόρησε προκλητικά για τον κίνδυνο επιμόλυνσης.
Σε ότι αφορά τα αποτελέσματα των αναλύσεων, αυτά θεωρούνται αναξιόπιστα. Στα χωριά στα οποία οι κάτοικοι με δικά τους έξοδα κάνουν αναλύσεις, τα αποτελέσματα αποκλίνουν αισθητά από αυτά της ΔΕΥΑΜΒ.
Αναφορικά με τον κανονισμό άρδευσης, υπενθυμίζουμε στον αντιπρόεδρο της ΔΕΥΑΜΒ ότι μετά από πρωτοφανείς σε αριθμό και περιεχόμενο συνελεύσεις σε όλα τα χωριά, οι κάτοικοι απέρριψαν το περιεχόμενό του και ζήτησαν να παραμείνει η διαχείριση της άρδευσης στο πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δηλ στις τοπικές κοινότητες. Ζήτησαν την εφαρμογή του Kαλλικρατικού νόμου, άρθρο 93, ο οποίος προβλέπει την εγκατάσταση Γραφείου Αγροτικής Ανάπτυξης στο πλαίσιο της Τεχνικής Υπηρεσίας με αντικείμενο την εκπόνηση μελετών και εκτέλεση τεχνικών έργων που βοηθούν στην ανάπτυξη της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και της αλιείας στην περιοχή του Δήμου.
Η επέκταση της αρμοδιότητας της ΔΕΥΑΜΒ στον χώρο της άρδευσης την ώρα που κατά γενική ομολογία η επιχείρηση πνέει τα λοίσθια και αδυνατεί λόγω έλλειψης προσωπικού και επαρκών τεχνικών μέσων να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της, είναι τουλάχιστον περίεργη. Ο αντιπρόεδρος της προηγούμενης διοίκησης δεν μπόρεσε να εξηγήσει την απόφαση αυτή σε συνέλευση στη Δράκεια τον χειμώνα 2013, τονίζοντας μάλιστα ότι η ΔΕΥΑΜΒ είναι “νηπιαγωγείο” μπροστά στην εμπειρία των κατοίκων του χωριού. Την πολιτική αυτή ωστόσο, φαίνεται να υιοθετεί η νέα διοίκηση και την προωθεί με fast track διαδικασίες και “διαβούλευση” την οποία περιορίζει στη συζήτηση ανάμεσα στα στελέχη της ΔΕΥΑΜΒ.
Αναφορικά με το πρόβλημα του πόσιμου νερού στο Βόλο, οι υποσχέσεις ότι σύντομα θα λυθεί δεν έχουν καμιά λογική ή επιστημονική βάση. Το έχουμε πει πολλές φορές ως τώρα, ότι η μόνη αξιόπιστη λύση είναι η επικέντρωση της ΔΕΥΑΜΒ στην αποκατάσταση του δικτύου που οι διαρροές του φτάνουν και ίσως ξεπερνούν το 40%, στη διακοπή του πόσιμου νερού για ψύξη μηχανημάτων στη βιομηχανική ζώνη και στην άμεση κατασκευή των δημόσιων βρυσών με νερό κατευθείαν από τις πηγές του Πηλίου κατά μήκος των δύο χειμάρρων της πόλης αρχικά.
Η συζήτηση γύρω από νερά των ρεμάτων που υποτίθεται ότι χάνονται στη θάλασσα είναι ανεδαφική μια και τα νερά αυτά είναι η μοναδική πηγή ζωής για το περιβάλλον και για τον κλειστό Παγασητικό κόλπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει δεχτεί εκατομμύρια κυβικά αστικών αποβλήτων λόγω των προβλημάτων στο κεντρικό δίκτυο αποχέτευσης της ΔΕΥΑΜΒ. Περισσότερο ανεδαφική και απαράδεκτη είναι η πρόταση που ακούσθηκε από τον δήμαρχο για μεταφορά στο βουνό νερό γεωτρήσεων και από το βουνό στο Βόλο των πηγαίων νερών με τα οποία ποτίζουν τα κτήματα οι κάτοικοι των χωριών . Η μετατροπή του Πηλίου σε μια απέραντη νεροτσουλήθρα κινείται στο πλαίσιο μιας κακόγουστης φάρσας. Ας μας που επιτέλους σε ποιο δίκτυο θα ρίξουν τα νερά που έχουν κατά νου να μεταφέρουν στην πόλη. Στο διάτρητο δίκτυο της ΔΕΥΑΜΒ;
Η επιθετικότητα με την οποία η Δημοτική Αρχή σπάει την δίμηνη περίπου σιωπή της για τα ζητήματα του νερού, σε συνδυασμό με την δικαστική καταστολή και την ποινικοποίηση του αγώνα των κατοίκων του Πηλίου και του Βόλου που προωθεί συστηματικά , θέτει σε επαγρύπνηση τον κόσμο στα χωριά και προβληματίζει έντονα τους κατοίκους της πόλης. Η απαίτηση μάλιστα να γίνουν «δηλωσίες» όσοι είναι εναντίον της χλωρίωσης μας γυρνά πολύ πίσω σε εμφυλιοπολεμικές πρακτικές. Διαφεύγει φαίνεται στον αντιπρόεδρο της ΔΕΥΑΜΒ το γεγονός ότι οι κάτοικοι των χωριών έχουν υπογράψει πάνω από μια φορά την αντίθεσή τους στη χλωρίωση σε σχετικά ψηφίσματα και την έχουν εκφράσει πρακτικά με ενέργειες μαζικές για τις οποίες έχει άλλωστε ξεκινήσει δικαστική διαδικασία.
Μέχρι τώρα μένουμε στην ουσία των πραγμάτων και δεν έχουμε κινήσει νομικίστικες διαδικασίες σεβόμενοι τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΥΑΜΒ. Ωστόσο η πλημμελής άσκηση των καθηκόντων της στα χωριά και την πόλη σε πολλές περιπτώσεις είναι προφανώς κολάσιμη νομικά. Δεν θα ανεχτούμε για πολύ ακόμη να στέλνεται στη δικαιοσύνη κτηνοτρόφος, ως κλέφτης, επειδή ποτίζει τα 60-70 πρόβατά του με το λιγοστό νερό που εγκαταλείπει τη δημόσια βρύση ή να τιμωρείται με πρόστιμο ο κάτοικος της πόλης επειδή ποτίζει τα λουλούδια της αυλής του, όταν 16000 κυβικά μέτρα πηγαίου νερού φεύγουν προς τον υδροφόρο ορίζοντα μέσα στο εγκαταλειμμένο και διάτρητο δίκτυο ύδρευσης και ποτέ δεν φτάνουν στον προορισμό τους δηλ στις βρύσες των σπιτιών. Ας φανταστούμε την εικόνα ενός τεράστιου τάνκερ 16000 τόνων να φορτώνει κάθε μέρα νερό δωρεάν και να εξαφανίζεται προς άγνωστη κατεύθυνση με την άδεια φυσικά της ΔΕΥΑΜΒ. Ποιος είναι άραγε υπεύθυνος ακόμη και απέναντι στη δικαιοσύνη για τα εκατομμύρια ευρώ που ξοδεύουν οι Βολιώτες για προμήθεια εμφιαλωμένου νερού κάθε χρόνο;
Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας με μεγαλύτερη ένταση μετά από αυτά που ακούσαμε τις τελευταίες ημέρες, για να διασφαλίσουμε τον χαρακτήρα του νερού ως φυσικού αγαθού και την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό από όλους τους ανθρώπους και το φυσικό περιβάλλον, μέσα από ενημέρωση και διάλογο. Οι κάτοικοι των χωριών και αρκετοί κάτοικοι της πόλης σωστά ενημερωμένοι, ανησυχούν, κινητοποιούνται και επαγρυπνούν. Κυρίως δεν φοβούνται.
Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό
Πηγή: watervolo.blogspot.gr