Διαβάζουμε στα τοπικά ΜΜΕ ότι εκατοντάδες νεκρά από καταρροϊκό πυρετό αιγοπρόβατα θάφτηκαν σε άγνωστο μέρος, ενώ ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας έχει παραδεχτεί δημοσίως με δηλώσεις του ότι έθαψε τα ψόφια πρόβατα που μάζεψε από το Αλιγαρόρεμα η Υπηρεσία. Είναι γνωστό ότι τα νεκρά ζώα καίγονται σε κλιβάνους και σε καμιά περίπτωση δεν θάβονται, καθότι απειλείται με μόλυνση ο υδροφόρος ορίζοντας.
Τελευταία γίνεται λόγος για κίνδυνο επιμόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα από χημικές ουσίες που έπεσαν στο έδαφος στην Β΄ βιομηχανική περιοχή, όταν πριν από 16μήνες πήρε φωτιά το εργοστάσιο ανακύκλωσης.
Εξάλλου μόνιμη πηγή κινδύνου για τη δημόσια υγεία αποτελούν τα πάνω από 200 χιλ. αμιαντοσωλήνων του δικτύου ύδρευσης της ΔΕΥΑΜΒ.
Πρόκειται ουσιαστικά για βραδυφλεγείς βόμβες που απειλούν την υγεία των 120000 κατοίκων της πόλης. Το γεγονός δεν φαίνεται να κινητοποιεί τους αρμόδιους φορείς - ΔΕΥΑΜΒ, Διεύθυνση Υγείας - και πολιτικούς παράγοντες. Αντίθετα, οι ίδιοι αρμόδιοι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την υγεία των κατοίκων των χωριών, που απειλείται που και που από 1-2 κολοβακτηρίδια που κολυμπούν παράνομα μέσα σε κάποια δεξαμενή πόσιμου νερού.
Ενδιαφέρον περίεργο, αφού ο πρώην αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ δήλωνε δημόσια τον Γενάρη 2012 : «ως γιατρός σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία του ανθρώπου από αυτά τα λίγα κολοβακτηρίδια». Μετά από ένα μήνα σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου (24/2/2012), μπροστά σε εκατοντάδες κατοίκους από τα χωριά και την πόλη που είχαν καταλάβει την αίθουσα, γιατροί δημοτικοί σύμβουλοι εξέφρασαν την ίδια άποψη θεωρώντας ότι η πολιτική της ΔΕΥΑΜΒ στην υπόθεση της χλωρίωσης είναι λαθεμένη.
Ενδιαφέρον περίεργο και επιλεκτικό, αφού οι προστάτες της υγείας των κατοίκων των χωριών αποποιούνται βασικών τους υποχρεώσεων, όπως π.χ. την προστασία των πηγών, τον καθαρισμό των δεξαμενών και την συντήρηση των δικτύων ύδρευσης. Οι δεξαμενές καθαρίστηκαν μια φορά πριν από δυόμισι χρόνια και έκτοτε εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους. Είναι προφανές ότι η εμμονή στη χλωρίωση που επιχειρείται ενάντια στη θέληση των κατοίκων και με τη συνδρομή της δικαστικής καταστολής, δεν ερμηνεύεται με όρους ψυχανάλυσης. Πρόκειται για επιλογή που εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες στο πλαίσιο της διαχείρισης του νερού ως εμπορεύσιμου είδους και της οικονομικής εκμετάλευσης του ως τέτοιου.
Τα σχετικά με το πόσιμο νερό περιβαλλοντικά προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων της πόλης, είναι πολλά και σοβαρά. Η ΔΕΥΑΜΒ είναι μια δημοτική επιχείρηση που νοσεί βαρειά από έλλειψη αξιοπιστίας, προσωπικού και τεχνικών μέσων. Αντί λοιπόν να κινεί γη και ουρανό στο κυνηγητό μερικών κολοβακτηριδίων και δολιοφθορέων στα χωριά, θα ήταν προτιμότερο να ασχοληθεί σοβαρά με τα προβλήματα της πόλης. Διαφορετικά μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι η χλωρίωση είναι απαραίτητη προυπόθεση για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα της ΔΕΥΑΜΒ και των πηγών του Πηλίου, εμμέσως ή αμέσως, και να οργανώνουμε ανάλογα τον αγώνα μας ενάντια σε αυτή την πολιτική.
Πηγή: watervolo.blogspot.gr