Νερό και Ιδιωτικοποίηση

Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό - Οι κακές παρέες και το αόρατο κίνημαΚαι ενώ βρισκόμαστε βαθειά μέσα στην προεκλογική περίοδο η οποία κατά το ήμισυ αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Κίνηση, δοθεισών των ευκαιριών έγινε τελευταία λόγος για το κίνημα του νερού στο Πήλιο και το Βόλο όπως π.χ. στη συζήτηση που ακολούθησε την προβολή του ντοκιμαντέρ «ΣΤΑΓΩΝΕΣ» στο Βόλο ή στην Ιερισσό και τη Μεγάλη Παναγιά που βρεθήκαμε στις 29-30 Μάρτη, με αφορμή κάποιες εκδηλώσεις για τις Σκουριές.

Στην Κίνηση «κρατάμε» τα άλογα και δεν μιλάμε για κίνημα, παρά το γεγονός ότι η κινητικότητα που παρατηρήθηκε τα τρία τελευταία χρόνια γύρω από το νερό, με τις δυναμικές κινητοποιήσεις, τις δεκάδες των συνελεύσεων συνολικά στα χωριά κυρίως, τις ακόμη περισσότερες και μαζικότερες συναντήσεις της συντονιστικής επιτροπής, τις εκδηλώσεις στα χωριά και την πόλη και τις παρεμβάσεις στα δημοτικά συμβούλια και το ΔΣ της ΔΕΥΑΜΒ, δίνει το δικαίωμα σε κάποιον τρίτο να μιλήσει για κίνημα. Κατά την άποψή μας, θα είμαστε σίγουροι για τον χαρακτηρισμό αμέσως μετά τις ερχόμενες δημοτικές εκλογές, όταν σφυρίξουμε κλέφτικα για τη συνεδρίαση της συντονιστικής και υπάρξει η ίδια ανταπόκριση.

Μέσα από την παραπάνω κινητικότητα οι κάτοικοι των χωριών ιδιαίτερα, πήραν την υπόθεση του νερού στα χέρια τους και έζησαν στην πράξη αυτό που αποκαλείται άμεση δημοκρατία. Ουσιαστικά κατάφεραν να ανακτήσουν ένα κομμάτι του χαμένου, λόγω Καλλικράτη, κοινοτισμού, με τις ανοικτές συνελεύσεις και την μεταξύ τους επικοινωνία και την επικοινωνία ανάμεσα στα χωριά, μακριά από τις στημένες κομματικές και παραταξιακές διαδικασίες, που θέλουν τον κόσμο απλά ψηφοφόρο, θεατή και αμέτοχο στη λύση των καθημερινών προβλημάτων του. Αυτό το σκηνικό που ο ίδιος ο κόσμος έστησε είναι άγνωστο αλλά και ανεπιθύμητο στους κομματικούς μηχανισμούς και τις παρατάξεις που συμμετέχουν στις εκλογική διαδικασία, γι αυτό και κανείς από αυτούς δεν αναφέρεται στην Κίνηση πολιτών όταν ακουμπάει την υπόθεση του νερού.

Στην Ιερισσό, όταν μας δόθηκε ο λόγος, μιλήσαμε για το «αόρατο κίνημα» και τις κακές παρέες. Αόρατο ήταν το κίνημα εναντίον των εξορύξεων για όλα τα συμβατικά ΜΜΕ, για τα κόμματα και όλο το σινάφι, πολιτικό ή επενδυτικό, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι τα γεγονότα των εμπρησμών των οχημάτων και των μηχανημάτων. Έκτοτε, υπάρχει κάποια πληροφόρηση αλλά και αυτή με το σταγονόμετρο. Το διήμερο, ας πούμε 29-30/3, κάπου 15 καθηγητές κυρίως από το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο, απέδειξαν με τις εισηγήσεις τους τις καταστροφικές συνέπειες των εξορύξεων στο κοινωνικό και περιβαλλοντικό περίγυρο. Ωστόσο δεν μεταφέρθηκε τίποτα στον κόσμο μέσα από τα ΜΜΕ. «Αγαπητοί συναγωνιστές» τους είπαμε, «μπήκαμε και εμείς στην κακή παρέα των κινημάτων όπως το δικό σας εδώ, και γι αυτό εισπράττουμε ακριβώς το ίδιο αντίτιμο. Για τα τοπικά ΜΜΕ, τα κόμματα και τις παρατάξεις που συμμετέχουν στο εκλογικό παιχνίδι, δεν υπάρχουμε. Είμαστε το αόρατο κίνημα. Ένα κίνημα που μπαίνει στη δοκιμασία της απόλυτης έκφρασης της ανάθεσης, δηλαδή της αντιπροσωπευτικότητας, μέσα από τις εκλογές, έχοντας βιώσει εδώ και τρία χρόνια την άμεσοδημοκρατική διαδικασία. Προτιμάμε τις κακές παρέες, όπως τη δική σας, γιατί μόνον έτσι μπορούμε να πετύχουμε το στόχο μας. Να υπερασπιστούμε τις προϋποθέσεις τις ύπαρξής μας ως περιφέρεια απέναντι σε υποψήφιους δημάρχους που μας θέλουν Ουλμ, Ζυρίχη και Μονακό! Ελπίζουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν θα ενδώσει στην ησυχία, την ηρεμία και τον καναπέ που υπόσχονται οι εποχούμενοι σε χλεμπονιάρικα άλογα υποψήφιοι λυτρωτές».

Στην προβολή των «ΣΤΑΓΩΝΩΝ» δεν εμφανίστηκε ούτε ένας εκπρόσωπος από τους συνδυασμούς για να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα σε πέντε σημεία της Ελλάδας ανάμεσά τους κι στο Βόλο, γύρω από το νερό. Αποφεύγουν την επαφή με την πραγματικότητα και τον συγχνωτισμό με τα κινήματα.

Κακές παρέες γαρ

Πηγή: watervolo.blogspot.gr